Dress Red Day: aandacht voor het vrouwenhart
29 september 2019
Zondag 29 september is Dress Red Day, de dag waarop aandacht wordt gevraagd voor het vrouwenhart. Want die werkt écht anders dan het mannenhart. Deze lezeressen vertellen over de hartproblemen waarmee zij te maken kregen.
‘Een hartfilmpje wees niets uit’
Tamara (45): “Sinds vijf jaar heb ik elke maand wel een keer hartkloppingen, alsof mijn hart mijn lijf uit wil. Pas als ik ga liggen en ademhalingsoefeningen doe, verdwijnen ze na een minuut of vijf. Een hartfilmpje in het ziekenhuis wees niets uit, daarom heb ik mijn huisarts gevraagd om een verwijsbrief naar de Hartkliniek. Daar kun je al na een week terecht voor een echo. Daaruit moet blijken of ik iets mankeer.”
Lees ook: ‘Hart voor je hart: 3 vragen aan je huisarts‘
‘Die controles horen er nu bij’
Wanda (39): “Twee jaar geleden werd ontdekt dat er een aanlegfout in mijn hartklep zit, waardoor ik hartruis heb. Ik schrok eerst wel, maar ik heb alle vertrouwen in mijn cardioloog en ga op controle. Ik was al gezonder gaan eten, gestopt met roken en meer gaan sporten, nadat er een verhoogd cholesterol was geconstateerd. Verder heeft het nieuws over de hartruis mijn leven nog niet veranderd, omdat ik er nu nog geen consequenties van ondervind.”
‘Ik ben er goed van afgekomen’
Claudia (44): “Twee jaar geleden kreeg ik op mijn werk opeens last van heesheid, gevolgd door duizeligheid, misselijkheid, zweten en een knellend gevoel in mijn rechterarm. Dat duurde zo’n vijf minuten en het gebeurde later nog drie keer. Ik vertrouwde het niet, dus ging naar de dokterspost. Daar kwam niets uit, maar niet lang daarna kreeg ik een nog zwaarder infarct. Ik ben er goed van afgekomen, maar laat je nooit door een arts met een kluitje in het riet sturen.”
Missie
Cardioloog Janneke Wittekoek heeft er haar missie van gemaakt om hart- en vaatziekten bij vrouwen tijdig te signaleren, te herkennen en te verhelpen: “Vrouwen hebben vaker pijn tussen de schouderbladen. Het lijkt of hun beha te strak zit, ze hebben het gevoel dat ze niet kunnen doorzuchten, ze zijn kortademig en vaak ook heel erg moe. Ten onrechte wordt dit door artsen geregeld aangezien voor premenstruele of overgangsklachten.”
Niets aan de hand
“Onderzoeken laten zien dat vrouwen die maar een beetje aderverkalking hebben al last krijgen van een verkramping van de kleinere bloedvaten. Ze ervaren daardoor heftige klachten, maar die verdwijnen zodra ze in de ambulance medicijnen krijgen die de bloedvaten wijd open zetten. In het ziekenhuis lijkt er dan niks aan de hand te zijn: ECG’s vertonen geen afwijking, de bloedvaten zijn in orde.
Vrouwen worden steeds naar huis gestuurd met de mededeling dat ze het wat rustiger aan moeten doen, maar een paar weken later staan ze er wéér. Het is ongelofelijk belangrijk dat klachten wel op tijd worden herkend én meteen goed worden behandeld”, zegt Wittekoek.
Mannenstudies
“Vrijwel al onze cardiologiekennis en de bijbehorende protocollen en richtlijnen zijn gebaseerd op studies naar mannelijke proefpersonen. Maar de behandeling die bij mannen werkt, heeft bij vrouwen juist vaak een averechts effect. Zo hebben vrouwen meer bijwerkingen en zijn de doseringen vaak veel te hoog, waardoor ze er ziek van worden en er eerder mee stoppen. Maar ondertussen lopen ze wél een groot risico op een hartinfarct.”
Betere voorlichting
“Daarom hamer ik ook zo op betere voorlichting over het vrouwenhart. Hoe eerder je erbij bent, hoe beter je de risicofactoren kunt indammen. Ken je getallen: je bloeddruk, je cholesterol, je BMI. Koop een bloeddrukmeter of ga langs bij je huisarts voor een check-up. Ik zeg weleens dat je geluk hebt als je klachten krijgt die worden herkend. Heb je pech, dan is de eerste uiting van hart- en vaatziekten een fataal hartinfarct dat je niet na kunt vertellen. Neem zelf verantwoordelijkheid en trek meteen aan de bel bij klachten. Alleen zo komen we vooruit.”
Tekst: Fleur Baxmeier
