Ik verlies mijn geduld te snel

27 juli 2013

Kinderen kunnen je geduld behoorlijk op de proef stellen. Hoe ga je ermee om als je te snel je geduld verliest?

Vraag: Ik ben 35 jaar en heb twee kinderen: een meisje van acht en een jongen van vijf. Mijn man en ik zijn gelukkig getrouwd. Zo op het oog zijn we het perfecte gezin, maar niets is minder waar. Ik verlies namelijk te snel mijn geduld waar het de kinderen betreft. Treuzelen met eten? Ik verhef mijn stem en gebruik woorden die ik niet zou moeten gebruiken. Luistert de jongste niet? Ik sleur hem te hardhandig naar de gang en sla de deur dicht. Soms halen ze echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik ben bang dat het binnenkort echt uit de hand loopt en weet niet goed wat ik moet doen. Naar de huisarts durf ik echt niet te gaan. Mijn man zegt ook dat ik soms een beetje te ver ga, maar negen van de tien keer is hij er niet eens bij als ik echt uit mijn vel spring. L. TER V., APELDOORN

Psycholoog Pieternel Dijkstra: ‘Het gaat om een aantal dingen. Ten eerste dat je niet langer je boze gevoelens en frustraties omzet in gedrag. Merk je dat je overkookt, neem dan een time-out. Ga bijvoorbeeld even naar de wc, ook al maken de kinderen er een puinhoop van. Laat dat op zo’n moment maar even. Neem een paar minuten de tijd om tot jezelf te komen en voel hoe je boosheid, net zoals die opkwam, vanzelf ook weer weg ebt.

Bedenk je vervolgens hoe je de situatie het beste aan kunt pakken. Voel je je erg boos dan kan het ook helpen om tegengesteld gedrag te vertonen. Drink een glas koud water leeg, vertel een grapje of zing een liedje. Door je gezichtsuitdrukking en lichaamshouding te veranderen, denken je hersenen namelijk dat je niet boos meer bent en zal je woede afnemen. Alleen boze handelingen voorkomen is echter niet genoeg. Het is tijd om je af te vragen waaróm je zo snel boos wordt.

Denk terug aan een situatie waarin je onredelijk boos reageerde. Wat zei je tegen jezelf waarmee je jezelf zo opfokte? Het zijn die gedachten die je aan moet gaan pakken. Het is nodig dat je minder kritisch bent op jezelf en anderen, alles hoeft niet (in één keer) vlekkeloos of soepel te verlopen. Kun je wat vaker denken: hoe erg is dit nu helemaal? Dan voel je je veel relaxter dan als je denkt: nee, hè,alweer een vlek in de bank!

Ik raad je ook aan om eens een goed boek te lezen over omgaan met emoties, zoals Je emoties de baas van Scott Spradlin of Goed Kwaad! van Steven Pont. Ten slotte, praat erover met anderen, met je man en/of de huisarts. Ze kunnen je steunen en helpen. Bovendien helpt praten om het probleem te relativeren en het vermindert stress.’