De rijkdom van een kind met down
9 november 2021
Pippa (7), de oudste dochter van Marlies (41), heeft het downsyndroom. Marlies vertelt hoe ze van Pippa leerde om in het hier en nu te leven.
De dood van een vriend, de geboorte van een kind met een beperking of het krijgen van borstkanker. Eenmaal bekomen van de eerste klap, blijken ingrijpende gebeurtenissen je leven ook te kunnen verrijken. Het zorgt voor veerkracht en nieuwe inzichten. Marlies vertelt over hoe de geboorte van Pippa haar leven veranderde.
“De eerste drie jaar sukkelde Pippa met haar gezondheid. Elke keer als we met haar naar het ziekenhuis moesten, aten we daarna taartjes. Het kenmerkt de manier waarop mijn man en ik met de handicap van Pippa omgaan. We kunnen somberen over de toekomst: vindt ze haar plek in deze maatschappij wel, blijft ze gezond? Maar dat doen we niet. Van Pippa hebben we geleerd om in het hier en nu te leven. Ze trapte voor het eerst in
mijn buik tijdens een concert van Herman van Veen. Hij zong: ‘Je bent mooi, niet mooier, je bent anders mooi.’ Op dat moment stond ik er niet bij stil dat Pippa down kon hebben; met mijn 33 jaar bevond ik me niet in de gevarenzone. Later heb ik nog vaak naar dat lied geluisterd. We hebben het ook als tekst op het geboortekaartje gebruikt. Het omschrijft heel goed hoe ik Pippa zie. Ze is mooi op haar manier. De buitenwereld denkt vaak dat je wereld instort als je een kind krijgt met down.
In het begin hemelde ik Pippa daarom soms op. Ik wilde laten zien dat een kind met down geen kommer en kwel is. Als het je overkomt, voeg je je erin. Met Pippa kan ik zonder woorden samen zijn. Dan zitten we samen op de bank en voelt het warm, lief. Zij zegt op dat moment alleen: ‘Gezellig’, maar dat is genoeg.
Doordat ze niet zo in haar ratio zit, is ze heel gevoelig. Soms troost ze ons onverwachts. Of ze duwt mijn man en mij naar elkaar toe als
ze merkt dat we haast hebben of een keer ruzie. Dan moeten we elkaar een kus geven.
Na Pippa heb ik nog twee kinderen gekregen, en we doen dingen als elk ander gezin. Maar ik kijk door haar wel anders tegen het leven
aan. Ik heb veel meer compassie gekregen met mensen die bijvoorbeeld ziek zijn. En ik vind het een verworvenheid dat ik niet meer alles vanzelfsprekend vind. Ook is het bijzonder te merken hoeveel mensen Pippa willen helpen. Zo gaat ze elke maand een weekend logeren bij een ouder echtpaar, zodat wij even vrij hebben. Deze bijzondere mensen had ik zonder Pippa nooit leren kennen.”
Beeld: GettyImages