Lotte’s challenge: 12 medailles in 12 maanden

7 april 2019

Lotte challenged haarzelf om van coach potato in een fanatiekeling die richting de finishlijn raast te transformeren door 12 medailles in 12 maanden te halen. Perfect plan, nu de uitvoering nog.

Hoe krijg je jezelf van ‘couch potato’ (die enkel afstanden van de koelkast naar de bank aflegt) naar fanatiekeling die richting de finishlijn raast?! Je weet wel, zo iemand die graag de wekker een uurtje eerder zet om voor de werkdag aan even lekker rondjes te gaan rennen.

Zou een challenge je hierbij kunnen helpen? Ik probeer het uit! En dat doe ik met de 12 medailles in 12 maanden challenge. Een jaar lang ga ik elke maand meedoen met een hardloopevent. Zo wil ik 12 medailles bij elkaar harken en een heel jaar invullen met hardlopen. Perfect plan, nu de uitvoering nog.

Wat heb ik nodig om te beginnen?

Het mooiste aan deze challenge is dat je er niet veel voor nodig hebt, enkel een paar hardloopschoenen en wat doorzettingsvermogen. Het aanschaffen van de schoenen is al gelukt, maar een heel jaar aan doorzettingsvermogen?! Dat is nog even afwachten. Oh en vergeet de startbewijzen niet! Tijd dus voor het uitzoeken van het eerste startbewijs! Dit wordt ook gelijk mijn aller eerste run OOIT en de onzekerheid slaat direct toe: wat als ik het verschrikkelijk vind?! Dan moet ik hierna nog 11 runs door ploeteren! Niet aan denken, gauw inschrijven en naar buiten voor een oefenrondje!

Lees hier hoe je begint met hardlopen als je dit nog nooit hebt gedaan.

Mijn eerste run

Mijn eerste run wordt een 4mijl. Dat lijkt haalbaar. De afstand is ver genoeg, maar het is goed te doen zonder water flesjes, energie gelletjes en uitgebreide voorbereiding. Gelukkig maar, want over drie weken is het al zover. Nu begin ik toch wel een beetje kriebels te krijgen.

En ja hoor, vlak voor de start van mijn aller eerste hardloopevent zijn die kriebels verdrievoudigd. Fanatiekelingen zijn al aan het inlopen, stellen de sporthorloges nauwkeurig in en dragen snelle zonnebrillen en hoge sokken. Ik moet het vandaag doen zonder het inlopen, de horloges en snelle outfits, maar dat mag de pret niet drukken. Al na de eerste meters maken de kriebels plaats voor een gevoel van overwinning. Iets te vroeg wel, want ik mag nog een dik half uur rennen en het is toch wat zwaarder dan verwacht. Met de finishlijn in zicht, een hoofd als een tomaat en het kleine beetje energie dat ik nog overheb, trek ik een sprintje richting mijn eerste medaille. Wat een heerlijk gevoel! Alsof ik de hele wereld van de ondergang heb gered, loop ik de hele dag trots te pronken met mijn welverdiende medaille. Nog maar 11 te gaan. Dit wordt een eitje!

Geen medaille maar een halve banaan

Oei, behalve als er in de maand februari bijna geen runs in mijn buurt worden georganiseerd. En ik tijdens de run van maart zwierend met mijn armen de finishlijn over ren. Vol vreugde om mijn tweede medaille in ontvangst te nemen, om vervolgens enkel en alleen een halve banaan te ontvangen. Bij deze run delen ze helemaal geen medailles uit! Dat had ik beter moeten uitdenken! Ik ben inmiddels drie maanden verder en de stand is nog steeds 1 medaille. K.A.K. Vanaf nu ga ik het goed aanpakken. Met het zweet nog onder m’n oksels en een halve banaan in m’n maag, struin ik de hele digitale hardloopwereld af op zoek naar de leukste runs. Een run speciaal voor vrouwen, een route dwars door gebouwen heen, een spektakel in een dorp waar je van je leven nog nooit van gehoord hebt, alles komt voorbij. En met het gevoel dat de hele online hardloop community me aanmoedigt, schrijf ik me overal voor in.

Wist je dat je ook kunt hardlopen door Disneyland Parijs?

Samen rennen

En dat gaat perfect, ik strik mijn vrienden om zich ook in te schrijven, kom op plaatsen waar ik nooit eerder geweest ben en geniet ontzettend van alle bombarie die bij een gemiddeld hardloopevent komt kijken. Tijdens het rennen ben stiekem al druk aan het nadenken over wat ik met al mijn startbewijzen en medailles ga doen. Aan een speciale medaillehanger hangen, elke dag een andere medaille naar het werk dragen of een complete muur behangen! (Ik zal in 2029 een update geven over de voortgang van deze muur, vooralsnog kan ik alleen een wc-raampje bekleden).

Tussen de runs door, maak ik netjes mijn meters en zodra er weer een run in zicht komt, voel ik de druk en trek ik spontaan wat vaker de hardloopschoenen aan. Het werkt echt, hardlopen begint een rode draad te worden in mijn leven. Na elke run en elke medaille krijgt mijn hardloopmotivatie een boost en heb ik alweer zin in de volgende run. Zoveel zin dat ik in september al over mijn twaalfde finishlijn heen ren en ik vervolgens vrolijk door ga met het inschrijven voor runs en het verzamelen van nog meer metalen plaatjes.

Challenge completed

Uiteindelijk heb ik in dit jaar 15 medailles bij elkaar geharkt en ren ik nog steeds. En ik moet het echt toegeven, ik ben tegenwoordig een persoon die de wekker een uurtje eerder zet om nog snel een rondje te kunnen rennen. Vooral als er weer een run gepland staat!

Dit is dus met volle overtuiging: challenge done! Het lijkt me heel tof als jij deze challenge ook aangaat. In je eentje of samen met je hardloopmaatje. Ik ben heel benieuwd wat het jou gaat brengen, hou me op de hoogte!

Meer van Lotte lezen? Iedere zondag schrijft zij een blog op Santé over een nieuwe challenge. Neem ook een kijkje op haar Instagram @happy_lotte_