Heeft mijn dochter anorexia?

15 juli 2013

Heeft mijn dochter anorexia? Het is een lastige vraag, waar te veel ouders mee worstelen. Moet je je kind er gewoon naar vragen? Een diëtist geeft antwoord.

Vraag: Mijn dochter (14) gaat vreemd met eten om. Ze is heel slank, maar wil opeens geen hagelslag meer op haar brood, maar alleen nog maar appel. Ze drinkt heel veel water en mag van zichzelf alleen nog in het weekend snoepen. Op zich geen eetprobleem (denk ik), ze valt ook niet af en zegt dat ze blij is met haar lichaam, maar ik moet er wel heel erg voor waken. Moet ik haar vragen waarom ze zo doet? Of kan ik er beter over zwijgen om er niet teveel nadruk op te leggen? S. DE B., ARNHEM

Antwoord van diëtist Lenny Versteegden: ‘Anorexia is een eetstoornis. Iemand met anorexia heeft meestal wél honger maar tegelijkertijd een intense angst om aan te komen. Vaak zie je dat de persoon in kwestie heel weinig eet maar dat heel goed weet te verbergen.

In eerste instantie – en dit is een belangrijk gegeven – merkt de omgeving dit gedrag totaal niet op! Het komt tevens voor dat de persoon in kwestie met behulp van laxeermiddelen, plastabletten of door het opwekken van braken het eten direct weer uit het lichaam wil krijgen. Ook dit merk je niet snel op.

Het meest opvallende kenmerk van anorexia is het gewichtsverlies. Op den duur blijft bij meisjes/vrouwen meestal de menstruatie weg. Met het weigeren van eten wordt op de lange termijn de gezondheid ernstig in gevaar gebracht.

Er zijn een aantal zaken in je verhaal waar ik me zorgen om maak en die je goed in de gaten moet houden. Moet een slank meisje van veertien jaar zich nu al bezighouden met voeding? Opvallend is het excessieve water drinken. Als je water drinkt, heb je sneller een vol gevoel, waardoor je dus geen trek meer hebt in eten. Dit past wel een beetje in het beeld van haar ‘bewuste’ eetpatroon. Wat uitgesloten zou moeten worden is dat ze te veel water drinkt omdat ze gewoon heel veel dorst heeft (dat hoort bijsuikerziekte).

Omdat je het gevoel hebt dat er iets niet goed gaat, én omdat het moeilijk is de vinger op dergelijk gedrag te leggen lijkt het me goed het open met haar te bespreken. Maar als je echt twijfelt zou ik er eerst voor kiezen dit met de huisarts op te nemen. Hoe eerder hoe beter. Ook al heb je twijfels, je gevoel geeft een aanwijzing en je instinct liegt je niet vaak voor. Praat er ook met je dochter over.’

Meer tips over hoe je omgaat met een dochter met anorexia.